Technologie stosowane w pracowni RTG naszego gabinetu:
Technologia Multifokalna (patent Ajat, Finlandia)
Bezprecedensowe możliwości diagnostyczne i jakość zdjęć dzięki najnowszej technologii na świecie. Rentgen z wieloogniskową technologią różni się od stałoogniskowego sposobem przetwarzania i przechowywania danych w trakcie projekcji. Rezultatem projekcji w jednej warstwie ogniskowej jest zdjęcie o ostrości zależnej od typu rentgena jak i możliwości przystosowania się do indywidualnej morfologii pacjenta. Multiogniskowy panoramiczny rentgen nagrywa w każdej sekundzie setki różnie ostrych obrazów. Rezultatem tego jest wiele zeskanowanych danych, które mogą w trakcie projekcji być automatycznie lub ręcznie analizowane tak aby każdy obszar zdjęcia był czytelny.
Przykłady zastosowania pokazane są w galerii zdjęć poniżej.
Liczba osi ruchu
Wysoka jakość i dobrze ukierunkowane opg zdjęcie jest możliwe tylko jeżeli warstwa ogniskowa przechodzi przez centralną część łuku zębowego szczęki na całej jej długości. Różne rentgeny są bliżej lub dalej tego ideału.Według tego kryterium panoramiczne rentgeny można podzielić na jedno-i wielosilnikowe. Inną grupą są rentgeny, które wykorzystują multiogniskową technologię Ajat.
Jednosilnikowe rentgeny charakteryzuje niska zdolność przystosowania się do kształtu szczęki pacjenta w wyniku czego uzyskujemy zdjęcie w jednej warstwie fokalnej przy jednej trajektorii obrotu głowicy. Wartość diagnostyczna tych obrazów jest bardzo niska.
Wielosilnikowe rentgen (2 lub 3) lepiej dostosowują się do morfologii pacjenta.Obrót wokół pacjenta natępuje w wielu osiach co sprawia, że dostosowują się one lepiej do indywidualnych cech morfologicznych pacjenta niż jednosinikowe rentgeny. Nawet tutaj jednak używa się średniej statystycznej kształtu szczęki.
Wpływ wielkości rozdzielczości piksela na jakość obrazu
Rozdzielczość jest mierzona w par liniach na milimentr. Jest to parametr, który określa między innymi możliwość powiększenia obrazu. Teoretyczna rozdzielczość jest obliczana jako gęstość pikseli na milimetr.Systemy z najlepszą rozdzielczością osiągają wartość teoretyczną rozdzielczości czujnika na poziomie 10 lp/mm.
Na rozdzielczość rzeczywistą ma wpływ poziom rozproszenia sygnału promieniowania X. Jest on zależny od jakości warstwy scyntylatora i innych warstw zainstalowanych nad chipem bo to prowadzi do rozproszenia sygnału i innych negatywnych skutków. Mają one wpływ na dokładność odwzorowania obrazu i poziomu rejestracji sygnału przez chip, co przekłada się na wartości rzeczywiste lp / mm w praktyce (patrz wartości MTF i DQE poniżej)
MTF – wpływ tego parametru na realną rozdzielczość w praktyce
Wartość MTF wskazuje ostrość obrazu zarejestrowanego przez cyfrowy czujnik. Dla każdej liczby par linii, każdy czujnik ma dokładny procent wartości MTF. Wyraża on dokładnie w jakim zakresie czujnik może rejestrować sygnał obrazowania obiektów.Im wyższa wartość MTF tym dokładniej czujnik jest w stanie odtworzyć rzeczywistość. Ta wartość jest w radiografii cyfrowej bardziej porządana niż rozmiar piksela, itp. Niestety, producenci rentgenów panoramicznych zwykle nie precyzują tej wartości.
DQE - Detective Quantum Efficiency
Wartość ta określa wrażliwość czujnika na promieniowanie rentgenowskie. Generalnie im sensor ma większą czułość (wyższe DQE), tym wyższa rozdzielczość i kontrast obrazu. Wartość DQE zależy od efektywności absorpcji czujnika, poziomu szumów i podłączonego układu elektronicznego.Poniższy wykres przedstawia stawki efektywności absorpcji różnych materiałów stosowanych w czujnikach cyfrowych dla konwersji promieniowania na sygnał elektryczny.
Głęba bitowa
Dzisiejsze technologie cyfrowe pozwalają na dostosowanie wartości kontrastu lub zmniejszenie liczby wyświetlanych kolorów. W ten sposób możemy osiągnąć taki kontrast, ktory będzie czytelny dla okna.
- 2 bit = 2 kolory (w naszym przypadku, biały i czarny)
- 4 bit = 16 kolorów
- 8 bit = 256 kolorów
- 12 bit = 4 096 kolorów
- 14 bit = 16 384 kolorów
- 16 bit = 65 536 kolorów
- 24 bit = 16 777 216 kolorów
